سفر که گریه ندارد

این روزهای آخر سال گل حسرت همه جا رو پر کرده

 

مثل دل من که

حسرت روزهایی که نمیدونم چطور گذشتن

دلم رو پر کرده

آتشی به جانم انداخته که انگار به پیشواز چهارشنبه سوری رفته

روزهایی که برای بودن آدم های دیگه گذشته

و نرسیدن من رو به خواسته هام بیشتر کرده و خواستم رو برای نبودن بیشتر کرده...

 

سفر که گریه ندارد...

 

 

طور اول از دل؛ حد فاصل میان نفس و دل را ، صدر گویند.
طور دوم از دل؛ محل نور عقل را، قلب خوانند. 
طور سوم از دل؛  معدن محبت و عشق و شفقّت بر خلق است را، شغاف گویند. 
طور چهارم از دل؛  معدن مشاهده و محل رؤیت را، فؤاد گویند. 
طور پنجم از دل؛  معدن محبت حضرت الوهیت است که آنرا، حبة القلب خوانند. 
طور ششم از دل؛ معدن مكاشفات غیبی و علوم لَدُنّی را، سویدا می نامند.
طور هفتم از دل؛ معدن ظهور انوار تجلیات صفات الوهیت را، مهجة القلب میدانند.

 

سفر که گریه ندارد...

پارسال چه خوب شد تمام شد.

 

امسال چه بد شد؛ شروع شد....

سفر که گریه ندارد...

دیشب دو سه نخ حسرت و سیگار كشیدم

چشمان تو را در دل بیمار كشیدم

 

پُک های من اندازۀ تنها شدنم نیست

بی فایده از دست و لبم کار کشیدم

 

تا صبح به دیوار شدم خیره و آخر

تصویر تو را سینۀ دیوار كشیدم...

 

یاسر رشیدپور

 

سفر که گریه ندارد...